Η παθογένεια της ατοπικής δερματίτιδας είναι σύνθετη & πολυπαραγοντική. Αδρά μπορεί να χωριστεί σε 3 κατηγορίες.
- Δερματικοί λειτουργικοί παράγοντες: Διαταραχή του δερματικού φραγμού, μειωμένη έκφραση φιλαγγρίνης, αυξημένος ρυθμός αφυδάτωσης με αλλαγή στο pH του δέρματος, μείωση των λιπιδίων & δράσης σμηγματογόνων αδένων, παθολογική αντίδραση αγγείων δέρματος, αυξημένη δράση πρωτεασών, αυξημένη απολέπιση & αυξημένη είσοδος μικροβίων & αλλεργιογόνων εντός του δέρματος.
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες: ψυχρό & ξηρό κλίμα, ατμοσφαιρική ρύπανση, τροφικές αλλεργίες, ακάρεα οικιακής σκόνης, αεροαλλεργιογόνα, χημικές ερεθιστικές ουσίες, απορρυπαντικά, δερματοκαλλυντικά, χλώριο πισίνας, ενδύματα, μικροβιακές λοιμώξεις, εφίδρωση, άγχος, στρες.
- Ανοσιακή απάντηση: Αυξημένη δραστηριότητα Β-λεμφοκυττάρων & χυμικής ανοσιακής απάντησης, μείωση δράσης κατασταλτικών Τ-λεμφοκυττάρων & χημειοταξίας ουδετεροφίλων, μείωση αντιμικροβιακών πεπτιδίων δέρματος & υπέρμετρη απάντηση σε διάφορα αντιγόνα (υπεραντιγόνα).
Εξαιτίας του παθολογικού δερματικού φραγμού, της διαταραγμένης ανοσιακής απάντησης & του ξεσμού το δέρμα στην ατοπική δερματίτιδα είναι πολύ πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις από μικρόβια (σταφυλόκοκκος), ιούς (ιός του έρπητα, ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων-μυρμηκίες), μύκητες & παράσιτα. Ως εκ τούτου θα πρέπει να τηρούνται αυστηροί κανόνες υγειινής & προστασίας του δέρματος.
Βασικούς πυλώνες στην αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας αποτελούν η βελτίωση του δερματικού φραγμού, η αποφυγή των εκλυτικών/ερεθιστικών παραγόντων & η αντιμετώπιση της φλεγμονής. Όσον αφορά το αμιγώς φαρμακευτικό σκέλος της θεραπευτικής προσέγγισης χρησιμοποιούνται τοπικά & ενίοτε συστηματικά κορτικοειδή, αντιισταμινικά από το στόμα, τοπική εφαρμογή αναστολέων καλσινευρίνης, άλλα ανοσοτροποποιητικά σκευάσματα όπως κυκλοσπορίνη, βραχυπρόθεσμη χορήγηση αντιβιοτικών, ενώ βοηθάει ιδιαίτερα η φωτοθεραπεία. Τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί νεώτερα φάρμακα στη θεραπευτική φαρέτρα, ενώ αναμένεται ένας καινούριος βιολογικός παράγοντας, πολλά υποσχόμενος από τις έως τώρα μελέτες για την αντιμετώπιση της ατοπικής δερματίτιδας (dupilumab).
H φροντίδα του δέρματος οφείλει να είναι εντατική & να τηρείται ευλαβικά. Είναι αναγκαία η σωστή & τακτική ενυδάτωση του δέρματος με ειδικά γαλακτώματα & κρέμες σώματος, ιδιαίτερα μετά το μπάνιο, το οποίο γίνεται με χλιαρό νερό & υγρό σαπούνι, ειδικά σχεδιασμένο για ατοπικά δέρματα (syndets). Επίσης καλό είναι να αποφεύγεται η παρατεταμένη παραμονή στο νερό, γι ‘αυτό το λόγο προτιμάται το ντους από το μπάνιο, ενώ η ενυδάτωση ξεκινάει αμέσως μετά το σκούπισμα, το οποίο καλό είναι να γίνεται ¨ταμποναριστά¨ με βαμβακερή πετσέτα. Τα ρούχα & τα κλινοσκεπάσματα φροντίζουμε να είναι 100% βαμβακερά, λινά, μεταξωτά ή από μικροϊνες, βαμμένα με οργανικές βαφές, ενώ στο εμπόριο κυκλοφορούν ήδη ρούχα από υφάσματα φιλικά προς το δέρμα των ατοπικών ασθενών (π.χ. Cottonique, Skintoskin, DermaSilk).
Στα πλαίσια των γενικών κανόνων υγειινής, τα νύχια οφείλουν να διατηρούνται κοντά, ώστε να μειώνεται το ποσοστό των βλαβών από τον ξεσμό (γρατζουνιές, επιμολύνσεις). Το σπίτι πρέπει να αερίζεται & να ξεσκονίζεται τακτικά, τα κλινοσκεπάσματα να αερίζονται καθημερινά & να πλένονται εβδομαδιαίως, ενώ καλό είναι να αποφεύγονται τα χνουδωτά & λούτρινα παιχνίδια, που αποτελούν πόλους έλξης για τα ακάρεα οικιακής σκόνης. Προσοχή σε πρόσθετα αρώματα χώρου & απορρυπαντικά, καπνό τσιγάρου καθώς & εστίες υγρασίας/μούχλας στο σπίτι, καθώς μπορεί να συμβάλλουν στην έξαρση της ατοπικής δερματίτιδας.
Όσον αφορά τη διατροφή στην ατοπική δερματίτιδα, ιδιαίτερα στα βρέφη & νήπια, κρίνεται σκόπιμη η διενέργεια αλλεργικών τεστ (prick, patch) & δοκιμασιών αποχής μετά από σαφείς ενδείξεις συσχέτισης των εξάρσεων της ατοπικής δερματίτιδας με τις διατροφικές συνήθειες, ενώ ο θηλασμός φαίνεται να δρα προστατευτικά & οφείλει να ενθαρρύνεται.